Door Jeroen Bootsman - Italië stelt zelden teleur op het songfestival. Het land levert jaar na jaar topkwaliteit, flink gestimuleerd door het San Remo Festival, waarvan de winnaar in de regel naar het festival wordt afgevaardigd. Een karakteristiek muzikaal geluid onderscheidt de Italiaanse inzendingen steevast van de rest en daarmee valt Italië maar zelden buiten de top tien. Desondanks is het festival in Italië niet overdreven populair, in schril contrast met San Remo.

Weinig heil

De Italiaanse omroep zag op een gegeven moment nog maar weinig heil in deelname en liet van 1998 tot 2010 maar liefst dertien verstek gaan. Italiaanse artiesten zoals de vorig jaar overleden Toto Cutugno (winnaar in 1991) en Rafaella Carra toonden zich voorstander van terugkeer van Italië op het festival. Uiteindelijk pakte een jarenlange lobby van de European Broadcasting Union goed uit en keerden de Italianen in 2011 terug om prompt de tweede plaats te halen.

De tekst gaat hieronder verder.

Bookmakers en geldschieters

Ook de inzending van 2024 doet het weer uitstekend bij de bookmakers. Een finaleplaats is al binnen, want als een van de grote geldschieters hoeft Italië zich daar niet eerst voor te kwalificeren. Wat het land ook goed doet, is dat het zich niet blind staart op de gebaande muzikale paden die in het verleden tot zoveel successen heeft geleid.

Uiterst hip

Muzikale variatie staat hoog in het vaandel. In 2021 was het hardrock (goed voor de eindzege), daarna twee wat meer traditionelere ballades en dit jaar brengt Angelina Mango een uiterst hip nummer dat helemaal het geluid van nu ademt. Toch is daar ook weer die onmiskenbare Italiaanse basis die herinneringen oproept aan de hoogtijdagen van de Italodisco. De videoclip valt te omschrijven als ‘het betere vlechtwerk’, dat nieuwsgierig maakt hoe Angelina dit op het podium zal gaan visualiseren.